Een extreem rustige dag

Vandaag was het een dag uit het luie leven van vakantiegangers. Deze post zal dan ook niet bijster lang worden, maar er zit wel een leuk woordgrapje in het midden dus alleen daarom heeft deze post al bestaansrechten.

Na het ontbijt ging Jacqueline daarentegen heel actief hardlopen en keek de rest van de groep haar vrolijk lachend na. Pas ergens in de middag gebeurde er iets noemenswaardigs, aangezien we Brig even gingen verkennen.

Nadat we in Brig waren aangekomen en een parkeergarage hadden gevonden, pakten we onze spullen uit de auto’s en gingen we even hergroeperen. Ik keek even naar beneden naar oom Albert’s schoenen en het bleek dat hij zijn pantoffels nog aan had! Iets met ouderdom en vergeetachtigheid ;) Vandaar dan ook de spreuk: ‘Brig verkennen, dat doet oom Albert op zijn sloffen’, hi-hi.

Brig zelf is een leuk, pittoresk en kneuterig stadje. Ook hier is duidelijk te zien dat Zwitserland nooit in een oorlog is geweest, aangezien al hun steden nog zo duidelijk een oude kern hebben en nieuwbouw vooral aan de rand te vinden is. Na even in Brig rond te hebben gedwaald en een terrasje te hebben gepakt, reden we achter de Vrielinkjes aan toen ze langs memory lane gingen en hun vaste camping van vroeger in Brig wilden bekijken.

Hierna gingen we weer terug naar de camping. We hebben héérlijk gegeten en daarna zijn mam en ik nog even een wandeling gaan maken richting een bepaald kerkje. Eenmaal onderweg zagen we links en rechts van ons behoorlijk slecht weer ons insluiten. De regendruppels kwamen al op ons neer en de wind wakkerde weer aan. Duidelijk tijd om terug te keren voordat we midden in het onweer terecht kwamen.

Ik zit hier nu mijn post te tikken terwijl Pim en oom Albert voetbal kijken, en de rest zit te Jokeren. Het tikt nog zachtjes op de caravan van de regen en ik ben moe genoeg om straks meteen in slaap te vallen. Hopelijk slaap ik vannacht beter.

Grüss Gott,

Marloes