In en om Jokkmokk

De afgelopen dagen zijn we de omgeving van Jokkmokk gaan verkennen. De camping grenst aan het bos en daar kan je prachtig wandelen. Er zijn paddenstoelen zo groot als pannenkoeken in allerlei vormen, kleuren en maten. De bomen zijn meer geel en rood te noemen dan groen. Het meer ligt erbij als een spiegel en zodra je een halve minuut aan het wandelen bent, hoor je helemaal niets meer behalve het geritsel van bladeren en het geluid van dieren die rondscharrelen. In één woord: een prachtig, herfstig paradijs. De foto's kunnen we niet aan dit album toevoegen. Blijkbaar is er een limiet. Ik (en met ik bedoel ik Stefan) heb een website waar ze op staan. De belangstellenden kunnen mij mailen op het bekende emailadres en dan stuur ik de link ;-)
Jokkmokk is een leuk dorp waar alles te vinden is. Van een bibliotheek tot aan een konditori, een klein boetiekje tot aan een pizzeria en kebabzaak. Dit kán ook bijna niet anders, want de mensen en dit dorp is verder geïsoleerd. 100 kilometer verderop is pas een ander dorp te vinden.
Aardige mensen zijn hier ook volop. De houten kerk van Jokkmokk is een van de mooiste gebouwen hier, maar tegelijkertijd ook altijd gesloten. Een beetje zoals elke normale kerk in een klein dorp. Toen we de gesloten deur probeerden te openen, kwam een man, een kindje en twee oudere mensen ook richting de kerk lopen. Het bleek de organist te zijn en we mochten gerust even met hen mee naar binnen. Het is niet zoals een Notre Dame en daardoor juist vele malen charmanter. De kerk is mooi roze van binnen met een simpele roos van gekleurd glas in de kleuren van de Sapmi-vlag. Als hij open is, is het wel een aanrader om in ieder geval even naar binnen te gaan om te kijken.
Gisteren, 14 september, kwam Stefan wat verdwaasd terug nadat hij bij de receptie had aangegeven dat we nog een nachtje extra zouden blijven. Blijkbaar was gisteren het noorderlicht goed te zien geweest en wij, domme oenen, lagen gewoon om middernacht al te slapen! Er was geen enkel moment in ons hoofd het idee geweest dat we tijdens deze reis Aurora Borealis zouden kunnen zien. Het gemis werd die ochtend er even bij ons ingewreven. De kansen waren klein dat de omstandigheden de nacht van 14 op 15 september ook nog gunstig zouden zijn. Een speciale ‘aurora-app’ gaf ons 1% kans. Daarna werd het 2%, en 3%. Terwijl we lekker bij ons kampvuurtje zaten, stegen de percentages meer en meer. De webcam van Porjus (het dorp 100 kilometer van Jokkmokk) liet prachtige beelden zien. De vraag was of de lichten ons ook zouden bereiken.
We liepen maar naar de open plek van de camping, gehuld in de dikke donsjassen en fleecedekens want het koelt hier ’s nachts echt heel erg af. Nadat de zon ondergaat, ga je niet naar buiten tenzij je doelgericht naar (bijvoorbeeld) het toiletgebouw moet. Wij stonden bijna twee uur te kijken en te wachten, hopend dat Aurora zichtbaar zou worden. Ik zal niet liegen: als koukleum was dit niet leuk, maar ik bedacht me dat deze kou slechts tijdelijk was. Ik zou weer warm worden op het moment dat ik de camper binnen zou stappen en een kruik tegen me aan had. Dit moment, het noorderlicht kunnen zien, is vele malen ongrijpbaarder. Wie gaat er nou klagen over kou en binnen zitten als je het noorderlicht zou kúnnen zien en meemaken?
Laat ik kort zijn: we hebben niet voor niets daar buiten gestaan! Het begon met een vage zweem van wit in de hemel, bijna niet opvallend tenzij je naar iets zoekt. Hoe langer we er stonden, hoe scherper de lijnen werden en hoe meer het licht danste. Aurora toonde ons haar dans en het was magisch. Als tiener wilde ik dit al zien. Compleet onbedoeld en met zoveel meer geluk dan wijsheid (en planning) hebben we het Noorderlicht gezien!
Verder naar het noorden trekken doen we niet. De weerberichten geven een lagedrukgebied en heel veel regen aan. De volgende bestemming zal Gammelstad worden: een UNESCO-erfgoed parochiedorp. Wat zal deze reis verder nog brengen? Wat mij betreft is het hoogtepunt vannacht geweest, ongeveer op het moment dat Stefan jarig werd! Wie kan nou zeggen dat ie het noorderlicht zag op zijn verjaardag?