Van Bjuröklubb naar Killingsands

We zijn de tel van de dagen redelijk kwijt. Hoelang zijn we nu al in Zweden? Hoe dan ook, we hebben hier een lekker ontbijt gehad vooraleer we richting de vuurtoren liepen. Dat klinkt alsof het recht-toe recht-aan was, maar de kust hier is rotsig met voor Zweden veel niveauverschil. Onderweg kwamen we cirkels gemaakt van stenen tegen, wat blijkbaar Zweeds erfgoed is omdat duizend jaar geleden hier vissers woonden in die cirkels. Het zeil van hun boot gebruikten ze dan als dak.
Eindelijk kwamen we aan bij de vuurtoren en die gaf ons een prachtig panorama over de baai en de Botnische Golf. Na wat geklauter over de rotsen (“Ze liggen er dus we moeten er wel overheen”), zijn we teruggegaan naar de camper. We zouden verder afzakken naar het zuiden, langs de oostkust van Zweden.

Rond het middaguur zijn we van ons plekje afgereden en zijn we richting ‘Killingsand’ gegaan. Een omineuze naam voor een prachtig wit zandstrand. Iets verderop van waar wij stonden was ook een naaktstrand maar dat leek ons iets teveel van ‘de Zweedse natuur ontdekken’.
De afslag vanaf de grote weg gaf aan dat hier ook een windpark was. Steef is dus een ervaring rijker en kan zich vele malen beter inleven als hij weer uitleg moet geven over het slapen nabij windturbines (het viel reuze mee).
De zon ging ook hier mooi onder en na een potje kaarten en een glaasje wijn (of twee) deden we de luiken van de camper dicht.