De Raggaschlucht en de Gross Glockner-gletsjer

De dagen worden hier wellicht korter, maar de temperatuur gaat omhoog! Vanochtend werden we lekker vroeg wakker van het zonnetje op de tent. We hadden vandaag behoorlijke plannen: we gingen zowel de Raggaschlucht bekijken alsook de Grossglockner Hoch Alpenstrasse verkennen.
We hebben desondanks rustig ontbeten, een wasje gedaan en opgehangen voordat we daarna de schoenen aantrokken en de rugzakken met daarin een dik vest en hardshell-jassen. Het zou nog wel eens koud worden tussen die rotsen.
Aangezien de camping letterlijk tegenover de weg die leidt tot de schlucht ligt, konden we rustig daarheen tippelen. De weg was hier al van een behoorlijke stijging.
Eenmaal bij de ingang, die midden in een bos leek te liggen, gebruikten we onze Kärnten card voor gratis toegang en daar gingen we. Het was binnen tien stappen dat ik mijn vest al aandeed en na tien minuten wandelen, ging de jas erbij aan (bij Steef ook hoor!).
De ingang van de schlucht werd met een houten poort en houten trap aangegeven en vanaf dat punt ging alles over glibberige houten treden. Het water was daarentegen verwoestend en prachtig om te zien. Carin, ik heb foto’s van de watervallen en hoe het de rotsen heeft uitgeslepen, foto’s van de breuklijnen, foto’s van zo’n beetje alles wat ik over water en rotsen samen geleerd heb! Het was in een woord: prachtig. Je mag van Stefan zijn foto’s gebruiken als lesmateriaal ;)
Na de Raggeschlucht zijn we even gaan niksen bij de tent. Het was toch wel een flinke wandeling van 2 uur, vooral de afdaling van het einde van de schlucht terug naar het begin was schokkend (letterlijk) voor de knieën en heupen. Eenmaal weer bij adem en wat eten in de mik, gingen we op pad naar het nationale park Hohe Tauern en de Gross Glockner.
De route was als vanzelfsprekend mooi. We kwamen tig motorrijders en campers tegen die net als wij van de slingerbochten en vergezichten genoten. De remmen werden daarbij ook flink getest.
Uiteindelijk kwamen we bij een gedeelte waar oom Albert en tante Ali een paar weken terug vanaf de andere kant door waren getrokken toen de op weg gingen naar Kroatië. Om leuk te doen gingen we op zoek naar waar zij stonden toen ze foto’s stuurden maar de exacte plek konden we niet vinden.
In plaats daarvan gingen we in de buurt van die locatie de Edelweisshöhe op: een bochtige weg met klinkers en waar twee auto’s elkaar niet konden passeren. Als bijrijder was dat erg bijzonder om mee te maken: een afgrond rechts van je en zo’n steile weg dat je niets dan lucht kon zien voor de bocht. Hellup!
We hadden dat in ieder geval overleefd en daar op die ~2750m hoogte hebben we thee met apfelstrüdel gegeten. Daarna gingen we weer in de auto zitten voor de afdaling, die minder eng was, om daarna naar het uitzichtpunt voor de Gross Glockner-gletsjer te rijden. Dit was ook weer geweldig en we hebben ons hier goed vermaakt totdat het te koud werd om nog buiten te blijven.
Terug in de auto restte slechts een ritje naar de camping. Onderweg zagen we nog een camper langs de weg staan waar de man een fles water over de wielen gooide en er een behoorlijke stoomontwikkeling ontstond. Hopelijk was er nog wat van de remblokken over en de wieldoppen ook!
Morgen gaan we de gletsjer over met de gletsjer express, tot het uitzichtpunt van boven de 3000 meter. Steef moest nog even wat wennen aan het idee van over een gletsjer lopen dus dar doen we volgend jaar dan maar ;)

Groetjes,

Marloes