Zon en rust aan het fjord

Zoals gezegd gingen we onderweg naar de Poolcirkel. Na ongeveer 14 dagen had iedereen wel weer eens zin in een patatje. Maar cafetaria's kennen ze hier zo hoog in Noorwegen niet. Er waren alleen zaken waar ze worsten en worstenbroodjes verkopen. Marloes zei opeens: "Volgens mij hadden ze op de Poolcirkel ook een restaurant waar patat werd verkocht". Die opmerking viel in goede aarde bij de rest van het gezelschap, vooral bij Pim die afkickverschijnselen kreeg. ....... :-).
De route naar de Poolcirkel was nog steeds mooi. Het leek net alsof het een andere weg was waar we nog niet eerder over gereden hadden. Terugrijdend lijkt het uitzicht namelijk erg anders. Een ander bijkomend voordeel was dat de Noorse wegwerkers vakantie hadden gekregen en er dus weinig oponthoud was onderweg, hooguit enkele snelheidsbeperkingen. We zagen wel dat de E6 (de Nordkapp-route) langzaam maar zeker breder en rechter wordt gemaakt met meer tunnels. Van het smalle, romantische, kronkelende weggetje richting de Noordkaap blijft niet veel meer over en waarschijnlijk rijd je over enkele jaren een stuk makkelijker (en saaier) naar het noorden.
Aangekomen op de Poolcirkel hebben we de combinaties op de parkeerplaats neergezet om te overnachten. Het waaide behoorlijk maar dat mocht de pret niet drukken. Vol verwachting liepen we naar het gebouw en ja hoor, patat met hamburgers etc. stonden op het menu. Hoera! Eerst nog maar even een paar souveniertjes scoren en dan lekker eten. Na een klein half uurtje gingen we naar het restaurant. Na enig overleg wisten we wat we wilden eten. Bij de eerste bestelling zegt de jongen achter de toonbank in het Engels: "Sorry, maar u kunt geen patat bestellen, de machine om de patat te bakken is gisteren kapot gegaan.....". Okayyyyyy, dat was even een domper voor ons, maar Pim zakte zowat in elkaar van ellende om zoveel pech! :-) Is er eindelijk een zaak waar ze patat verkopen, is de machine kapot. Maar goed, na enig overleg werd er besloten om dan toch maar alleen de burger te bestellen. Gelukkig bleek die groot en lekker te zijn. Dat maakte het dan enigszins goed. Nog een lekkere dikke softijs erachter aan om het toch goed af te sluiten.
Die avond hebben we voor het eerst het nieuwe spel, het Keezenspel gespeeld. Dat is een soort mens-erger-je-niet, maar dan met kaarten ipv een dobbelsteen. Bijzonder vermakelijk en je kunt meer met tactiek spelen. Bij het slapen bleek het wel te waaien maar we sliepen prima.
De volgende dag zijn we weer verder gereden naar het zuiden. De bedoeling was om een leuke plek aan het fjord te vinden. Daarom sloegen we een zijweg in om wat te zoeken. Na enkele honderden meters bleek dat het daar niet wat zou worden. Onze eerste ingeving was om te draaien en op de E6 weer op te zoeken. Albert gaf echter via de portofoon door dat we ruuuustig deze weg konden volgen want na 7.5 km kwam die weer op de E6 uit. Prima toch....... Alleen bleek het weggetje ongeveer 1 1/2 auto breed en hebben ze alle kuilen uit Noorwegen daar verzameld en neergelegd. Goedendag! Wat een gehobbel en geschud. De snelheid daalde tot hoogstens 30-40 km/u en het vermoeden bestond dat Albert aandelen had in banden en schokbrekers want de aanslag op de banden/schokbrekers was bijzonder. Na deze schommelpartij hebben we maar een camping opgezocht en overnacht bij Aspen camping, aan een prachtig binnenmeer. Piet moest meteen een visvergunning hebben en ging vissen. In eerste instantie ving hij niets, maar bij een tweede poging in de avond hapte er zomaar een forel aan de haak. Volgens mij was Piet nog verbaasder dan de vis zelf dat hij eraan zat.
Na een goede nachtrust reisden we door. We hadden een mooie camping uitgezocht in de buurt van Røra waar we een paar dagen wilden blijven. Er werd daar 24-26 graden C voorspeld en mooi zonnig weer. Na even rijden passeerden we de provinciegrens met Nordland. We hebben gestopt voor een fotootje van het bord en gingen ook kijken in de souveniershop. Ali zag een paar prachtige, handgemaakte, zilveren oorbellen. De creditcard, alias Albert, werd erbij geroepen. Dat werd dokken voor hem, maar Ali ziet er prachtig uit met de nieuwe oorhangers. Ondertussen geocachen Albert, Jacqueline en Pim zich een ongeluk.
We zijn nu een paar dagen op de camping in Røra met stralend weer. We doen weinig, een beetje zonnebaden, lezen, spelletje spelen, vissen, fietsen, eten, boodschapje doen, drinken, bbq-en, puzzeltje maken, filmpje kijken, spelen op de DS, rusten. We vermaken ons opperbest. Morgen vertrekken we voor de reis terug naar Nederland in ongeveer 6 dagen, weer via de bruggen in Denemarken. Kijken wat het brengt. Tot later!