Yankee Doodle Pidgeon

We zijn nu al meer dan 8 uur onderweg en we zitten net voorbij Hamburg. Doordat degeweldige Duitsche overheid besloten heeft dat de snelwegen aan nieuw wegdek toe zijn hebben ze 5 punten uit de Autobahn vernauwd, 60 km/u snelheidslimiet op gezet en daardoor zijn we al meer dan anderhalf uur kwijt geraakt aan filerijden. Verder gaat alles goed met onsJ
Stil was het ook zeker niet in de auto. Eerst had Pim zijn zelfgemaakte cd op, daarna op aandringen van pap en mij hadden we Duffy en Katie Melua en uiteindelijk wilde mama de NDR radio omdat ze het toch wel handig vond om te weten waar de files waren en hoelang. Eenmaal de goede zender gevonden hoorden we het bericht dat er een fietser op de Autobahn reed (het is nu twee uur verder, hij rijdt er nog steeds), er waren voetgangers die er liepen, er was een vrachtwagen omgevallen en twee caravans waren in de problemen. Nou van dat alles hebben wij helaas niets gemerkt, wat dus vrij jammer is want wij zaten nog steeds in die stomme file bij Osnabrück. Alles was verder peace and vrêe tot pap opmerkt dat er een vreemd geratel naast ons was en dat dat alleen zo was als we verder konden rijden. We dachten allemaal dat het van een andere auto was maar, om een lang verhaal kort te maken, het was die van ons. Pap en mam waren een beetje pissig want hij was net naar de garage geweest voor een grote beurt. We stopten zodra we dat konden ook bij een Raststätte om te kijken wat het nou precies was maar toen was het opeens voorbij! Hoera voor ons, we hadden de goedkoopste reparatie ooit. :D
Om het te vieren gingen we maar koffie en gebak eten (zie foto). Het moraal was weer hoog en we gingen verder in de kreupelmobiel. Laat ik dat even uitleggen, onze auto is heel mooi, snel en kan onze caravan trekken. Hij heeft één nadeel, ik kan mijn benen er niet in kwijt L. Ik zit dus meestal schuin zodat ik nog een beetje kan strekken en zo kan ik ook weer meer naar buiten kijken. Niet dat dat nou zo’n groot voordeel is nu want wat heb ik tot nu toe gezien van Duitsland? Nou, in ieder geval lelijke, oude, aftandse Oostblok auto’s, file, windmolens en (vooral gevoeld) heel, heel slecht wegdek. Ik dacht dat Hitler geweldig goede wegen had laten maken?! Enfin, we zitten nu op de grote weg richting Denemarken en daar heb je nog groen naast de weg, weiland, glooiende (mais)velden, zo nu en dan een boerderij (ik zou hier dus geen oog dicht kunnen doen naast een snelweg!) en de nooit afwezige elektriciteitsmasten.
Net over de grens van Denemarken moesten we langs het benzinestation. Na bij te hebben getankt wilde mama betalen. We hadden nog geld van een vroegere vakantie van opa en oma maar blijkbaar was dat niet meer geldig. De (jonge) cassi herkende het geld niet eens! Het was dan ook wel uit 1972..
Verder op reis, we moesten nog zeker 150 kilometer rijden als we in Arlborg wilden aankomen vandaag. De verwachtte tijd was volgens Garmin 3:19 dus waren we er rond half 9, exclusief pauze en als alles mee zat! Nou de wegen waren stil dus dat was het probleem niet, rommelende magen wel. Na een strek-, eet- pauze van een half uur gingen we weer verder.
Na een enorm lange zit van 2 1/2 uur kwamen we dan uiteindelijk aan bij Camping Safari. Er was niemand om ons te laten inchecken maar waarschijnlijk doen we dat morgen wel. We gaan er morgen weer vroeg uit, uurtje in de auto richting de haven van Hirtshals en dan op de boot richting Larvik, Noorwegen here we come! Ik ga nu thee drinken om op te warmen want het is hier vrij koud. Ik ga zo snel als ik kan weer updaten en tot die tijd, tag tag!

Oh ja voor ik het vergeet, onze volgende auto wordt een limousine!